زین کردن اسب برای جنگاور ریاحی که کاری ندارد. کیست از ضرب شمشیر او آگاه نباشد؟ کیست که نداند پسر یزید ریاحی به جنگ نمی رود مگر برای پیروزی؟ کیست که نداند او را از مرگ در جنگ باکی نیست؟ اما هیچ کس از دل لرزان حر خبر ندارد. ظاهر فرمان ساده است اما آرام و قرار از لحظه ای که او را خواندند بر باد رفت. شک، شک، شک. تمام جهان حر را همین کلمه گرفته است؛ شک. با تمام وجود می خواهد بتازند و از این شک رهایی یابد، اما ساده نیست. آیا آبی که از دستان فرزندان بنی هاشم می خورد و نمازی که پشت سرشان اقامه می کند، راه نجات است خواهد بود یا این شک او را هم با خود خواهد برد؟