در کتاب، ضمن بیان کلیاتی در باب “علم بیان”، نظیر “تعریف علم بیان”، “جهانی بودن علم بیان” و “فایده ی علم بیان” ارکان آن معرفی و به تفصیل شرح داده شده است که عبارت اند از: مجاز، تشبیه، استعاره، سمبل، و کنایه. گفتنی است در پایان هر بخش، پرسش هایی از مطالب متن فراهم آمده و در پایان نیز، مباحثی در خصوص “محدوده ی علم بیان”، “اغراق”، “ایهام” و “اسناد مجازی” مطرح گردیده است.