بیچارگان، رمانی کوتاه در قالب مکاتبه، در زمستان 45-1844 نوشته و بازنویسی شد. در ماه مه «داستایفسکی» نسخة دستنویس رمان را به «گریگادوویچ» به امانت داد و او نیز با دوستش «نکراسوف» آن را خواندند و به شاهکار داستایفسکی پی بردند. بعد از آن نکراسوف نسخه را نزد «بلینسکی»، منتقد مشهور، برد و او پس از لحظه‌ای تردید، به آن مهر تایید زد و روز بعد نزد داستایفسکی رفت و به او تبریک گفت. داستایفسکی 30 سال بعد این صحنه را «شعف‌انگیزترین لحظة حیاتش» خواند. مکاتبات این رمان از 8 آوریل تا 30 سپتامبر، بین اشخاصی چون «واروارا آلکسیپونای»، «ماکار دیووشکین» و «ماکار آلکسییریچ» نگاشته شده است.