«رضا»، دکتری است که از طرف معشوقش زخم خورده، برای همین تصمیم می گیرد قید همه چیز را بزند و راهی روستایی دوردست به نام «تاتار». رضا پس از رسیدن به روستا متوجه می شود که تاتار دو دهکده است؛ «تاتار خندان» و «تاتار گریان» و محل زندگی رضا روستای تاتار خندان است، داستان زندگی رضا با روستایی ها، اخت شدنش با روستا، مرام و مسلک مردم آبادی و… در ادامه این داستان بازگو می شود. این داستان با الهام از ایام زندان «دکتر ساعدی» به سال 1353 و سلول های اسارت اوین نوشته شده است که همچون آیینه، فقر و بدبختی مستولی بر جامعه آن روزگار را باز می تاباند.