بررسی علل گسترش فرقه‎های «خوارج» در شمال «آفریقا» و تحلیل تاریخی آن است. در این اثر که جهت دانشجویان و محققان رشته‎های تاریخ اسلام و تاریخ تمدن اسلامی نگاشته شده است، ضمن بیان برخی از مهمترین عقاید خوارج، علل گرایش بربرها به فرقه‎های مختلف خوارج و ابعاد و ریشه‎های جغرافیایی، تاریخی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی این مساله پرداخته شده و انگیزه‎های تبلیغی خوارج برای گسترش اندیشه خارجی‎گری بیان گردیده است. نویسنده علت موفقیت نسبی گسترش تفکرات خارجی‎گری در شمال آفریقا مانند طرابلس و مغرب (مراکش) و زمینه‎های پذیرش این نوع تفکر در این منطقه از آفریقا را دور بودن این منطقه از مرکز حکومت‎های اسلامی در قرون اول و دوم هجری یعنی دمشق و بغداد عنوان کرده و ضعف سلطه سیاسی و اجتماعی امویان و عباسیان را نیز عامل دیگری برای رشد و گسترش تفکرات خارجی‎گری دانسته است. نویسنده همچنین کوشیده است با تکیه بر داده‎های منابع، فرایند شکل‎گیری این نوع از حکومت‎ها را در مقاطعی از تاریخ اسلام بازکاوی نماید.