جلد ششم از مجموعه «تاریخ فلسفه غرب»، دوره‌ای حدودا 200ساله را از میانه قرن هجدهم تا میانه قرن بیستم دربرمی‌گیرد. از اين‌رو، ابتدا آرا دو نماینده از «روشنگری اسکاتلندی»؛ یعنی «تامس رید» و «دیوید هیوم» بررسی می‌شود. سپس، به دیدگاه‌های «جرمی بنتام» و نیز «ساموئل کالریج» که از نقادی‌های «کانت» متأثر است، پرداخته می‌شود. اندیشه علم‌گرا و لیبرال در نیمه قرن نوزدهم با آراي «جان استوارت میل» اوج می‌گیرد. پس از بررسی دیدگاه‌های میل و مساهمت‌های برخی فلاسفه امریکایی، به تحولاتی بنیادین در کمبریج در آغاز قرن بیستم، اشاره می‌شود که می‌توان آن را سرآغاز «فلسفه تحلیلی» دانست. در ادامه آراي «مور»، «راسل» و
«ویتگنشتاین» و همچنین، تأثیرات «ماخ» و «فرگه» در این خصوص، بررسی می‌شود. درنهایت، آراي فلاسفه‌ای چون «شلیک» و «کارناپ»، شرح داده می‌شود که اگرچه انگلیسی‌زبان نیستند، اما بر فلسفه تحلیلی، تأثیرگذار بوده‌اند.