نویسنده در کتاب حاضر نگرش های غربی را دربارة مرگ از قرون وسطا تاکنون بررسی کرده است. در گام نخست نظرگاه شوالیه ها در پهلوان نامه ها یا قدیمی ترین قصه های سلحشوری دربارة مرگ بیان شده است. سپس با تحلیل پدیده های تازه که نشانگر ویژگی های شخصی هر فرد در برخورد با مرگ است، تغییر بی وقفه نگرش حاکم بر این موضوع از آغاز قرن دوازدهم و معنای آن مورد مطالعه قرار گرفته است. این پدیده ها عبارت اند از: «تصویر روز داوری و رستاخیز در پایان جهان»، «انتقال این داوری در روز رستاخیز به پایان حیات هر شخص به زمان مشخص مرگ»، «مضامین و علایق نمایش داده شده در تصاویر مربوط به فساد جسمانی اجساد» و «سنگ نوشتة مزارها و شخصی شدن آشکار قبرها». در پایان نگرش های معاصر دربارة مرگ در مراسم مربوط به قبرستان ها و در ممنوعیتی که در جوامع صنعتی نسبت به مرگ وضع شده، انعکاس یافته است.