کتاب حاضر به شرح روابط دیر پای دو حوزه معرفتی یعنی تاریخ و جامعه شناسی اختصاص دارد .نگارنده در چهار فصل ابتدایی کتاب، کوشش کرده تا رابطه بین تاریخ و جامعه شناسی، وجوه مشترک آن دو را از لحاظ روش هایی که به کار گرفته می شود، و نیز مفاهیم و مسائل عمده تاریخ و جامعه شناسی، بررسی کند .وی در فصل پنجم دو مدل نظری در تفسیر تاریخ (یعنی مدل مارکسی و مدل اسپنسری) را توضیح داده، نقاط ضعف و قوت هر یک را در تفسیر تحولات تاریخی بر شمرده و در خاتمه مدل تئوری سوی عرضه نموده است .این مدل تئوریک به زعم نگارنده، “جامعه شناسی تاریخی “است .فصل پنجم در اصل شرحی است بر مفاهیم و روش های جامعه شناسی تاریخی که با استفاده از شش تک نگاری نگارنده در این حوزه، شرح و بسط داده شده است” .آنتونی گیدنز”، “مایکل من”، “چارلز تیلی”، “ارنست گلنر”، “میشل فوکو “و “فرناندل برودل “از جمله افرادی هستند که “برک “(نگارنده) در کتاب در باب عقاید آنها بحث و گفت و گو کرده است ;برای مثال “برک “درباره جامعه شناسی تاریخی میشل فوکو، به بررسی اجمال کتای “انضباط و تنبیه فوکو “اهتمام نموده و مراحل تاریخی و اجتماعی تغییر و تحول در روش و انگیزه های نظم و تنبیه در یک دوره تاریخی خاص در اروپا را نشان داده است .در انتهای کتاب نمایه موضوعی متن، و فهرست نزدیک به 600منبع متن به چاپ رسیده است .