کتاب پیش رو، به سرگذشت زبان عربی فصیح از سده نخست هجری تا دوره معاصر و پیوند آن با زبان نوخاسته (مولد) عربی و دیگر زبان‌های رایج در گستره جهان اسلام از جمله پارسی، چشم زد دارد و نشان می‌دهد که چگونه پیروان قانون پاک‌سازی زبان عربی که شیفته چهره کهن و نخستین این زبان بوده‌اند، در برابر هرگونه قاعده خلاف اصل و هر ساخت تازه، واکنش نشان داده‌اند. به هر روی، هر چه از سده‌های چهارم هجری به جلو می‌آییم، نفوذ ساخت‌های مولد و تازه در زبان عربی فصیح، گسترش یافته و بر پیروان این شیوه، افزوده گشته است.