مجموعه‌ی حاضر، مشتمل بر سخنانی با مضمون اخلاقی از “مارکوس اورلیوس” ـ امپراتور روم، 121 تا 180 م ـ است که در دوازده بخش فراهم آمده است. برای نمونه در کتاب می‌خوانیم: “هرگز منافع حاصل از نقض عهد، از دست دادن عزت نفس، کینه‌جویی، بدگمانی، نفرت‌ از دیگران، ریاکاری یا میل به چیزی را که باید پوشیده و در پرده بماند با ارزش مدان. انسانی که بیش از هرجیز به عقل و روح خویش توجه می‌کند و به خیر آن‌ها نظر دارد ادا و اطوار درنمی‌آورد، گله و شکایت نمی‌کند، نه محتاج انزواست و نه نیازمند ازدحام. از همه بهتر این که در زندگی نه در تعقیب چیزی است و نه از چیزی گریزان. برای هیچ اهمیتی ندارد که نفسش چند صباحی بیش‌تر یا کم‌تر در این قالب فانی به سر برد؛ اگر هم‌ اکنون مرگش فرا رسد، به سرعت و در نهایت عزت نفس و انضباط رهسپار جهان باقی می‌شود. تنها هم و غمی که در زندگی دارد این است که فکرش را از انحرافاتی که در شان انسان هشیار و اجتماعی نیست حفظ کند”.