«تحقیقات فلسفی»، نام کتابی از «لودویگ ویتگنشتاین» است که از آن به عنوان یکی از تأثیرگذارترین آثار فلسفی قرن بیستم یاد می کنند. این کتاب که پس از رساله منطقی- فلسفی و در رد برخی ایده های آن نوشته شد، پس از مرگ ویتگنشتاین به چاپ رسید. در این کتاب، نویسنده به طرح مسائل و بحث درباره موضوعاتی چون منطق، معناشناسی، فلسفه ریاضیات و فلسفه ذهن پرداخته است. او این دیدگاه را معرفی کرد که ریشه بسیاری از مسائل فلسفی از کژتابی های زبانی حاصل می شود. در این کتاب ویتگنشتاین معنای یک واژه را معادل دانستن کاربرد آن واژه معرفی می کند.