کتاب حاضر دربردارندة بخش نخست گزارش، شرح و سنجش آرای نوصدراییان در معرفت شناسی است. نگارنده تلاش کرده تا به صورت گام به گام، مباحث معرفت شناختی را مانند مباحث هستی شناختی مورد موشکافی فلسفی قرار دهد. نگارنده معتقد است «فلسفة معرفت در اندیشة نو صدرایی – که شامل دو بخش «هستی شناسی شناخت» و «معرفت شناسی» است- باید دارای انسجام باشد و نوصدراییان از همان مفاهیم و ادّله ای در معرفت شناسی استفاده کنند که مبتنی بر حکمت صدرایی است.» هدف از ارائة این پژوهش، بازشناسی و بازسازی مبادی تصوّری و تصدیقی «معرفت شناسی نوصدرایی» سازگار با نظریات و لوازم «هستی شناسی شناخت» در حکمت صدرایی عنوان شده است.