در کتاب حاضر چگونگی و تحولات تعامل شیعیان امامیه با دیگر مسلمانان از عصر پیامبر (ص) تا عصر غیبت مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا اوضاع اجتماعی و سیاسی مسلمانان در سه قرن اول هجری و همچنین تحولات سیاسی و اجتماعی ایجاد شده در این سه قرن مورد بحث قرار گرفته است. سپس مفهوم و تحولات معنایی اهل سنت و شیعه و نقش بنی عباس در ایجاد تقابل شیعه و سنی مطرح شده است. در ادامه تعامل و مبانی آن و همچنین رابطه تعامل با اختلاف نظر، و رابطه تعامل با تقیه واکاوی شده است. در فصل بعدی تعامل اجتماعی شیعیان امامیه با دیگر مسلمانان مورد بررسی قرار گرفته است. پیوندهای سببی، پیوندهای نسبی، پیمان های اجتماعی، مراسم مذهبی (نماز، حج، مقابر و …)، مراسم اجتماعی (جشن، ولیمه، عیادت، سوگواری و …) و … از جمله این تعاملات اجتماعی هستند. سپس تعامل سیاسی میان شیعیان با حزب قریش، حزب انصار، خوارج، حزب عثمانی، موالی، دولت عباسیان و زیدیان تبیین شده است. در نهایت تعامل علمی و فکری شیعیان با دیگر مسلمانان مطرح شده است.