کتاب حاضر در آغاز به کلیات بحث انسان شناسی، ضرورت، امکان و راه های شناخت انسان، اختصاص یافته است. در ادامه ماهیت، هویت و اوصاف انسان از منظر قرآن، تبیین می گردد و سرانجام از تفسیر انسان به انسان و ثمرات آن سخن می رود. به تصریح نگارنده: “انسان محکم از دیدگاه قرآن و انسان محکم عینی یعنی معصومان (ع) میزان سنجش انسانیت انسان های متشابه اند. ما به عرضه ی خویش به قرآن و عترت می یابیم که کیستیم و ماهیت معروف انسانی در قرآن کریم و انسانیت تبلور یافته در انسان های کامل، تا چه اندازه بر ما تطبیق می کند. مرحله ی اول تفسیر انسان، تفسیر انسان متشابه به انسان محکم از دیدگاه قرآن است تا انسان ظاهری از انسان حقیقی بازشناخته و مراتب انسان های حقیقی روشن شود. راه دیگر تفسیر انسان متشابه، رجوع او به انسان محکم عینی است و این خود از اقسام تفسیر انسان به انسان است”. از جمله ثمرات تفسیر انسان به انسان، می توان این نمونه ها را برشمارد: رهایی از مغالطات شناخت انسان، نجات از هلاکت و گمراهی، نجات از هم و غم، هماهنگی قوای درونی با هم و با سایر موجودات، و پویای عمر، و ولایت الهی.