موضوع این کتاب، بررسی آرای «هیدگر» با توجه به فلسفة «هگل»است. بررسی اندیشه های «هگل» و به ویژه «هیدگر» به فهم بهتر و شناخت دورة تجدّد در فلسفه منجر می شود. «شیوه و روش به کار رفته در این تحقیق آن است که نگارنده، نخست کوشیده تا نحوة مواجهة «هیدگر» با فلسفة «هگل»، تفسیرها و انتقادهای او از آن فلسفه و آرای ویژة او در این باب، به ترتیب تاریخی، یعنی به ترتیب تاریخ آثاری که «هیدگر» به تفسیر متون هگل پرداخته، از آثار «هیدگر» به دست آید و پس از بیان و گزارش آن ها، بررسی و سنجیده شود. «هیدگر» در تمام آثاری که در تفسیر فلسفة «هگل» نوشته یا به صورت درس گفتارهایی به زبان در آورده، همواره کوشیده است که خود را به عنوان یکی از طرفین جدّی گفت وگو تلقی کند و از موضع مستقل و مستحکم و صاحب نظر با هگل مواجه گردد. او در همة گفتگوها بسیار قوی و نافذ ظاهر شده است.