نگارنده در کتاب حاضر با تدارک مجموعه‎اي از مقالات تجربي و تاريخي مي‎کوشد چارچوب نظري کتاب را به تفضيل مورد شرح قرار دهد. موضوع ثابت نويسنده اين است که چگونه اجتماعات دانشمندان درک مي‎شوند، تحت آزمون قرار مي‎گيرند و دانش حوزه‎ مطالعاتي‎شان پيش مي‎رود. شايد يکي از بزرگ‎ترين امتيازات نويسنده اين است که برخلاف بسياري از اهل علم که مي‎کوشند با استفاده از زباني متکلف و کاملاً تخصصي خود را «معتبر» و «برحق» جلوه دهند، از زباني ساده و روشن سود مي‌جويد. او به معناي واقعي کلمه يک «دانشمند» است؛ بدين معنا که درباره‎ جزييات بسيار دقيق است و در مورد تبيين‎ها کاملاً انديشناک است.