در هر عصر از دوران زندگی بشر جوامع انسانی دارای چهار بُعد اساسی یعنی بُعد خویشاوندی، بُعد سیاسی، بُعد اقتصادی و بُعد دینی بوده و هر یک از این ابعاد در اشکال مختلف نمود پیدا کرده اند. در این کتاب به دو حوزه سیاست و خویشاوندی (به تعبیر دقیق تر روابط جنسی) و تقاطع مشخص آن ها در اصفهانِ دوران صفویه، پرداخته شده و با بهره گیری از اسناد و مدارک معتبر واکنش های میان این دو حوزه و شرایط اجتماعی آن عصر روشن گشته است. نویسنده با رویکردی پدیدارشناسانه نشان داده که چگونه سازوکارهای ثروت اندوزی و لذت جنسی در دوران فروپاشی نظام سیاسی و اجتماعی به هم پیوند خورده و درحقیقت اثری را شکل داده که می توان آن را در حوزه تاریخ فرهنگی بدن، طبقه بندی کرد.