رمان «جادوی گوبتا» که در گونه «رئالیسم جادویی» نوشته شده درباره شخصیتی به نام «گوبتا» است که نیروهایی شگفت و استثنایی دارد. راوی که بر اثر نگاه گوبتا به لبه تخت کشیده شده و آنجا نشسته است ناخودآگاه به یاد دکتر گوبتا و بیمارستان ثریای اصفهان می افتد. از طرفی «ترابی» دوست و همکار راوی وقتی نام اولین نامزدش را از زبان گوبتا می شنود، سکوت می کند. «صدر» هم با شنیدن یکی از دوبیتی هایش جاخورده و نمی داند چه کاری انجام دهد. با این حال راوی و دو دوستش مجبورند با گوبتا همراه شوند تا… . نویسنده در این داستان با نشان دادن واکنش های امروزی در تقابل با موقعیت هایی از دنیای کهن و خیال، لذتی درونی را برای مخاطب فراهم می آورد.