نگارنده در این کتاب به بررسی و مطالعه‌ی آموزش و پرورش از دیدگاه جامعه شناسی پرداخته است. به همین منظور وی دو حوزه‌ی “جامعه شناسی” و “علوم تربیتی” را در کتاب مطرح ساخته است. نویسنده خاطرنشان می‌کند: “جامعه شناسی، تمام ابعاد زندگی اجتماعی تحت تاثیر نظام آموزش و پرورش رسمی است. حداکثر جوامع معاصر، تقریبا هر فردی حداقل آموزش مقطع ابتدایی یا تا حدودی آموزش بیشتر از آن را تجربه کرده است. آموزش و پرورش نه تنها به زندگی افراد شکل می‌بخشد بلکه از طریق افراد می‌تواند بر تار و پود جامعه اثرگذارد. از سوی دیگر، ماهیت آموزش و پروش در هر جامعه‌ای تحت تاثیر فرهنگ و ساختار نهادهای جامعه است. این روابطه متقابل بین فرد، نهادهای آموزشی و جامعه، بدین معناست که آموزش و پرورش یکی از مهم‌ترین نهادهای اجتماعی بوده و تقریبا منعکس کننده تمامی جوانب جامعه است”. مباحث اصلی کتاب عبارت‌اند از: “نظریه‌های کلاسیک در جامعه شناسی آموزش و پرورش”، “نظریه‌های معاصر در جامعه شناسی آموزش و پرورش”، “روش‌های تحقیق در جامعه شناسی آموزش و پرورش”، “سازمان اجتماعی مدرسه”، “فرایندهای مربوط به مدرسه”، “خانواده و مدرسه”، “معلم و مدرسه” و “آموزش و پرورش و جامعه‌پذیری سیاسی”.