احساس امنیت را می‌توان در سطح فردی، در حوزة روان‌شناسی، و رد سطح جمعی در حوزة جامعه‌شناسی مورد بررسی قرار داد. از دیدگاه جامعه‌شناسی، احساس امنیت در واقع یک تولید اجتماعی است، یعنی همة نهادهای اجتماعی در شکل‌گیری آن نقش ایفا می‌کنند. با این دید طبیعتا همة ارکان جامعه از جمله مردم، حاکمیت، پلیس و… در تولید و ارتقای سطح آن نقش کلیدی دارند. احساس امنیت حالتی است که آحاد جامعه هراس و بیمی نسبت به حقوق و آزادی‌های مشروع خود نداشته و هیچ‌یک از وجوه حقوق آنان به مخاطره نیفتد. احساس امنیت در یک جامعه به احساس روانی شهروندان میزان وجود یا عدم جرم و شرایط جرم‌خیز در آن جامعه بازمی‌گردد. هر مقدار فراوانی جرم و شرایط جرم‌خیز بالاتر باشد، احساس امنیت شهروندان پایین‌تر است. کتاب حاضر از پنج فصل تشکیل شده است. فصل اول به واکاوی مفهوم امنیت و احساس امنیت اختصاص دارد. در فصل دوم رابطة بین احساس امنیت با پنج موضوع نظم اجتماعی، سرمایة اجتماعی، رسانه‌های جمعی، تامین رفاه اجتماعی و فضای شهری مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش سوم به احساس امنیت از سه رویکرد مطالعات امنیتی، جامعه‌شناسی و روان‌شناسی پرداخته شده است. در فصل چهارم نتایج آزمون مباحث و مفروضات مطرح‌شده در فصل آخر تجزیه و تحلیل راهبردهایی برای توسعه و ارتقای سطح احساس امنیت در جامعه ارائه گردیده است.