این کتاب سه بخش دارد: بخش اول به بررسی رابطه جامعه‌شناسی و ادبیات می‌پردازد، نظریه‌های جامعه‌شناسی ادبیات را مطرح می‌کند و به مسائلي در بررسی‌های جامعه‌شناسی ادبیات می‌پردازد. بخش دوم به حرفه‌ای شدن نویسنده، و رابطه او با حامیان، بازار و مخاطبان نظر می‌کند. در این بخش نویسندگان به شرح نظری و تجربی انواع روابط موجود میان تولید ادبیات و بستر اجتماعی آن پرداخته‌اند. آن‌ها در این مباحث با ردّ هر گونه پیوند مکانیکی میان زمینه اجتماعی و ادبیات و نیز با ردّ این ادعا که ادبیات صرفا انعکاس ساده یا پیچیده ساختار اجتماعی است، مدعی‌اند که خود متن ادبی را نمی‌توان در محیط اجتماعی‌اش منحل کرد. بخش سوم کتاب شامل کاربرد نظریه در تحلیل رمان است، اما در عمل جدل یا گفت‌وگویی است با
«لوکاچ» و «گلدمن» از بابت میزان انطباق نظریه‌های‌شان با رمان، مخصوصا رمان قرن بیستم. ضمنا این فصل را نویسندگان از این لحاظ نوشته‌اند تا نشان دهند که هیچ دانشجوی جامعه‌شناسی نمی‌تواند از «شواهد ادبی» و از «آگاهی ادبی» بی‌نیاز باشد.