“جامعه نمایش، تفسیرهایی در باب جامعه نمایش، و پیش گفتار چهارمین چاپ ایتالیایی جامعه نمایشی، سه متن جداگانه اما مکمل یکدیگرند که ترجمه فارسی آنها در یک جلد گنجانده شده است .دبور تحلیل خود را بر پایه مطالعات عمیق در زمینه فلسفه، اقتصاد، سیاست، جامعه شناسی، تاریخ هنر، روان شناسی، تاریخ انقلاب ها، جنگ ها و جنبش های اجتماعی و تئوری های حاصل از آنها تدوین می کند .او با اتکا به روش دخل و تصرف یا مضمون ربایی، در معنایی که سیتواسونیست ها برای این روش قائل اند، مفاهیمی برگرفته از منابع بسیار، به ویژه از هگل، مارکس، و لوکاچ را ملاط تحلیل خود قرار داده است .”جامعه نمایش، متضمن 221نوشته کوتاه است که نویسنده خود درباره آن تصریح می کند، “در سال 1967، در کتابی به نام جامعه نمایش نشان دادم که نمایش مدرن اساسا چه بوده است :فرمانروایی خودکامه اقتصاد کالایی دست یافته به مقام حاکمیت نامسئول، و نیز مجموعه جدید فنون حکومت گری ای که این فرمانروایی را همراهی می کنند .چون آشوب های 1968، که طی سال های بعد در کشورهای مختلف تداوم یافت، سازمان موجود جامعه را، که نمایش مدرن گویی خود به خود از دل آن می جوشد، در هیچ کجا فرو نیفکند، لذا نمایش در همه جا پیوسته قوی تر شد، یعنی هم از هر سو تا اقصای ممکن گسترش یافت و هم بر تراکم خویش در مرکز افزود .”