هزاران مرغ دریایی هر روز برای خوردن صید پرواز می کردند و گاهی برای تکه ای غذا راه جنگ و گریز را پیش می گرفتند. برای آنها پرواز وسیله ای برای به دست آوردن غذا و زنده ماندن بود. «جاناتان لیونیگ استون» مرغ دریایی بود که متفاوت از دیگران بود و برای او نفس پرواز مهم تر بود. او هرروز بیشتر اوقات خود را صرف یادگیری پرواز به شیوه های متفاوت می کرد و همیشه به علت متفاوت بودنش مورد سرزنش والدین و دوستان خود قرار می گرفت؛ اما برای رسیدن به هدف خود از هیچ کوششی دریغ نمی کرد و هر روز به فهم چیزهای تازه و ماورای خوردن می اندیشید.