نگارنده در این کتاب گفت وگویی را با «بهرام بیضایی»، کارگردان مطرح سینمای ایران، ترتیب داده است. در این گفت وگو، بیضایی نخست به بازگویی اتفاقات دوران کودکی و جوانی خود می پردازد و سپس به سوالاتی دربارة کشف سینما و اندیشه های وی در ارتباط با سینما پاسخ می دهد. او در این بخش از گفت وگو اشاره می کند که به اسطوره ها علاقه مند است، چرا که با اسطوره ها می توان افکار و ترس های مردم را نشان داد و از اسطوره می شود به عنوان ابزاری برای شناخت روان شناسی دسته جمعی مردم بهره گرفت. در ادامه گفت وگو، از نگاه بیضایی به مردم در فیلم هایش سخن به میان می آید. فیلم کلاغ، سفر، مرگ یزگرد، لیلا، رگبار، باشو غریبة کوچک، اشغال، چریکة تارا در این قسمت از گفت وگو مد نظر گفت وگوگر بوده است. سپس گفت وگوگر، گفت وگو را به آغاز نویسندگی و فیلم سازی بیضایی کشانده و نقش زن را در آثار بیضایی به ویژه در فیلم میر کفن پوش، رگبار، مسافران، غریبه و مه و شب سمور، به چالش می کشاند. در پایان نیز دو فیلم مسافران و سگ کشی، مورد تحلیل بیضایی و گفت وگوگر قرار می گیرد. همچنین در کتاب تصاویری از دوران فعالیت هنری بیضایی به تصویر کشیده شده است.