استاد دکتر «بدرالزمان قریب» به سال 1308 هـ . ش در تهران متولد شد. وی به عنوان شاگرد اول از مدرسۀ نوربخش، دیپلم طبیعی گرفته. سپس به سال 1332 در رشتۀ زبان ادبیات فارسی دانشگاه تهران پذیرفته شد و به سال 1336 کسب رتبۀ اول، لیسانس زبان و ادبیات فارسی گرفت و چون در آن زمان، مقطع فوق لیسانس نبود، بلافاصله وارد دورۀ دکتری شد. ایشان پس از یک سال از شروع دورۀ دکتری، این رشته را در دانشگاه پنسیلوانیا ادامه داد. در پنسیلوانیا نزد پروفسور «کنت»، فارسی باستان خواند. اما پس از چندی پروفسور کنت درگذشت و «مارک درسون» برای تدریس دروس زبان های ایران برگزیده شد. به پیشنهاد مارک درسون دکتر قریب به دنیای زبان فلسفه وارد گردید. ایشان علاوه بر آموختن دیگر زبان های ایرانی باستان و میانه، آواشناسی را نیز فراگرفت. دکتر قریب اکنون استاد بازنشستۀ گروه فرهنگ و زبان های باستانی دانکشدۀ ادبیات دانشگاه تهران و عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی است. کتاب حاضر حاوی مقالاتی است که به مناسبت بزرگداشت این داستان از سوی دوستداران، دانشجویان، پژوهشگران، استادان و همکاران ایشان تدوین گردیده است.