در خلال فروپاشی اتحاد شوروی از سال های پایانی دهة 1980 م. تا مراحل نخست دهة بعد، بسیاری از مستملکات و مستعمرات امپراتوری روسیه نیز برای اعادة استقلال خود دست به کار شدند. پاره ای از آنها در این امر توفیق یافته و پاره ای نیز ناکام ماندند؛ چچن ها از جملة گروه دوم بودند. مبارزات مردم کوه نشین شمال شرق قفقاز و داغستانی ها بر ضد روسیه مراحل مختلفی داشته است: از همراهی ابتدایی با عثمانی ها بر ضد پیشروی اولیة روسیه در اواسط قرن شانزدهم م. گرفته تا شروع دوره ای از مقاومت های گسترده در این عرصه به رهبری «شیخ منصور اشورمه ای» رهبر طریقت صوفی نقشبندیه در آن حدود، در اواخل قرن هجدهم. مهم ترین دورة کار هنگام گسترش و توسعة این مبارزات تحت زعامت دیگر رهبران صوفی داغستان، غازی محمد و شیخ شامل داغستانی از اواسط نیمة اول قرن نوزدهم بود که بیش از سی سال ادامه داشت. ولی با وقوع انقلاب 1917 و فروپاشی روسیة تزاری، مسلمان های شمال قفقاز از نو برای کسب استقلال وارد و تنها بعد از چند سال مبارزه ـ هم با روس های سفید و هم با روس های سرخ ـ در اواسط دهة 1920 سرکوب شدند. بدین شکل در کتاب حاضر، سرگذشت چچن ها از بدو پیش روی روسیه به سمت قفقاز در اواخر قرن هجده و مبارزات کم و بیش مستمر آنها برای رهایی از این قید و سیطره با تاکید بر فراز و نشیب های این حرکت در دو دهة اخیر مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان کتاب تصاویری از شخصیت ها و مردم چچن به همراه نمایة اشخاص و اماکن به ترتیب حروف الفبا ضمیمه شده است.