نویسنده در این کتاب معتقد است که: “الگوی هولوگرافیک جهان می‌تواند پاره‌ای از رمز و رازهای دیگر را نیز توضیح بدهد. از جمله: ناتوانی آشکار هرگونه نظریه، قطع نظر از این که تا چه حد ادراک‌پذیر باشد، در توضیح و بررسی همه‌ی پدیده‌هایی که در طبیعت موجودند؛ توانایی افرادی که تنها با یک گوش می‌توانند منبعی را که صدا از آن ساطع شده به خوبی مشخص کنند؛ و قابلیت ما در تشخیص چهره‌ی کسی که سال‌ها است او را ندیده‌ایم، در حالی که بسیار تغییر کرده است”. جذاب‌ترین جنبه‌ی الگوی هولوگرافیک این است که این الگو طیف وسیعی از پدیده‌هایی بسیار گریزان و دور از دسترس را به ناگاه با معنا و فهمیدنی می‌سازد؛ پدیده‌هایی که قاعدتا خارج از قلمرو فهم علمی قرار می‌گیرند از جمله، تله‌پاتی، پیش‌آگاهی، احساس عرفانی وحدانیت و یکی شدن با کل کائنات و حتی جنبش فراروانی یعنی توانایی ذهن در به حرکت درآوردن اشیاء بی‌آن‌ که تماسی در کار باشد. این کتاب نه تنها به آرای “بوهم” و “پریبرام” که به اندیشه‌ها و نتایجی نیز نظر دارد که بسیاری از محققان تحت تاثیر الگوی هولوگرافیک، آن را به شیوه‌ی خاص خود تعبیر کرده‌اند.