من «جونی بی جونز» هستم و به آمادگی می روم. ما معلم خود را خانم صدا می زنیم. من دلم می خواست، خانم معلم همسایة ما بود و در خانة کناری ما زندگی می کرد؛ چرا که همیشه دوست داشتم پنهانی کارهایش را زیر نظر بگیرم. من فضولی های پنهانی زیادی می کنم. یکبار هم با این کار پدربزرگ را ترساندم و مادر را عصبانی کردم. یک روز وقتی به آمادگی رفتم، خانم گفت یکی از همین روزها، روز مهمانی پدربزرگ ـ مادربزرگ ها است و قرار است آنها به مدرسه بیایند و با هم خوراکی بخوریم. او از ما خواست تا برای روز دوشنبه شیرینی بیاوریم. من هم گفتم، مادر من بهترین شیرینی پز دنیاست و آوردن شیرینی را پذیرفتم و سپس شروع به پرسیدن سئوال دربارة خانه و زندگی خانم معلم از او کردم و نشانی خواستم تا شیرینی را در خانه اش ببریم، تا من هم در زندگی اش کمی فضولی بکنم، اما اتفاقاتی برایم رخ داد که در ادامة داستان بیان شده است.