نویسنده در کتاب حاضر داستان زندگی دختری سی ساله را بازگو می کند که منزوی و به قول دیگران عجیب و غریب است. النور که ساکن شهر گلاسگو است. شخصیتی رسمی و خشک دارد و همیشه لفظ قلم حرف می زند. در نگاه اول ممکن است خواننده شخصیت او را ملال آور و عصا قورت داده توصیف کند، اما هرچه بیشتر او را می شناسد، به دلایل کامل گرایی و ظاهر بی احساس او پی می برد و با وی همذات پنداری می کند.