این کتاب مشتمل بر داستان های کوتاه اجتماعی به هم پیوسته است. «راوی» و «نسیم» عادت دارند وقت بیکاری، مردمی را که به پزشکی قانونی رفت وآمد می کنند تماشا کنند؛ یعنی بیشتر نسیم عادت دارد. از بس حالات و رفتار مردم را تفسیر می کند، او هم مجبور است در احوالشان دقت کند. بررسی چهره مردم برای او جالب است. قیافه های نگرانی که از پله ها بالا می روند و موقع پایین آمدن بدون استثنا یا گریان اند و بر سر و روی خود می کوبند و یا کمی آسوده تر از قبل اند. اما فقط کمی؛ چراکه نگرانی رفع نشده، بلکه فقط کمی کمتر شده است، زیرا حقیقت وحشتناک هنوز میل به اثبات وجود خود ندارد. تنش مورمور می شود، نسیم هم مدام تبلیغ جنایت می کند و… .