«حسن صباح»، بنیان گذار دولت «اسماعیلیان الموت» در فلات ایران و حجت امام و داعی بزرگ مذهب «اسماعیلیه نزاری» بود. وی در سال 445 ه.ق در خانواده ای از شیعیان امامی در شهر قم زاده شد. او مدعی بود که نسبش به «حمیری یمنی» می رسد. وی در سال 518 ه.ق درگذشت. شرح زندگانی و حیات سیاسی حسن صباح در این کتاب، ارائه شده است.