کتاب حماسه ملی ایران با وجود بسیار اندکی در مطالب آن، هنوز تألیفی پایه ای در پژوهش شاهنامه به شمار می رود و چنین می نماید که این اهمیت را هیچ گاه از دست ندهد. مؤلف این کتاب، یکی به سبب احاطه ی او بر زبان های فارسی، عربی، پهلوی، یونانی و لاتینی و دیگر به علت نگاه دقیق و انتقادی خود توانست هم پرتوی بر چگونگی اخبار حماسی ایران و پیشینه و شکل گیری شاهنامه بیندازد و هم بسیاری از وکالت اثر سترگ را از دریچه انتقادی ارزیابی کند.