رابطه حکمت با معرفت از جمله مباحث دامنه دار در بین حکما و محققان عرفا است. در کتاب حاضر ضمن اثبات این مؤلفه که حکمت انزالی است و از طرف حق تعالی عطا می شود، محل نزول و چرخه حکمت را ولایت اهل بین دانسته و در اثبات آن براهین عقلی و نقلی ارائه شده است. در این اثر همچنین آثار دو تن از عرفای بزرگ اسلام، شیخ اکبر محی الدین عربی و علامه سید حیدر آملی، به عنوان شاعد مثال و گواه حکمت علوی اجمالا بیان شده است.