ابوالحسن ابتهاج، متولد 1278 در شهر رشت، پایه گذار اصلی برنامه ریزی توسعه در ایران بود. ابتهاج در سال 1299، به استخدام بانک شاهی ایران در آمد و در ادامه، به ریاست بانک ملی منصوب شد. به دلیل ایستادگی در برابر مداخله و فساد، در سال 1329 از ریاست بانک ملی کنار گذاشته شد و به سمت سفیر ایران در فرانسه، برگزیده شد. وی با توجه به شهرت بین المللی که تا آن هنگام به دست آورده بود، به صندوق بین المللی پول وارد شد. خدمت اصلی و ماندگار ابتهاج طی دوره تصدی اش، ایجاد تحول در ساختار برنامه ریزی در ایران و استفاده از دانش اقتصاد، در این حوزه بود.