خاطرات پروفسور جان اسکیلز ایوری، ابعادی از گستردگی عقب ماندگی ایران در دهه اول 1300 و مشکلات پیش آمده بعد از اشتغال ایران و تبعید رضا شاه را نشان می دهد. کتاب می تواند گوشه ای کم نوشته و ناگفته ی سیاست رضاشاهی در مقابل آلمان هیتلری را نشان دهد. در هر صورت، کتاب با همین شرایط هم خواندنی است و هم سندی است برای روند سنت و مدرنیته در ایران و شکل گیری زیرساخت ها؛ به خصوص در زمینه بهداشت و راه و پرورش نخبگان. نویسنده کتاب، رفاه و ثروت و فقر بی حد و حصر ایران و تهران را، در سال های بعد از جنگ جهانی دوم برملا می کند؛ اما او چون خود از طبقه مرفه است و در رفاه زندگی می کند، بیشتر به خاطرات طبقه خود می پردازد.