«… گفتم: یک مدت به جبهه نرو. به خدا فقط پیش تو این حرف را می‌زنم؛ ولی باز شرمنده‌ام. نگاهم کرد گفت: این من نیستم که به جبهه می‌روم، کسی مدام صدایم می‌زند و مرا به جبهه می‌کشاند، وقتی دعای ندبه می‌خوانم، نمی‌توانم بی‌تفاوت بمانم. بعد شمرده خواند: کجاست آن که از خون جد بزرگوارش، شهید کربلا، انتقام خواهد گرفت. هر دو گریه کردیم…». در کتاب حاضر، خاطرات خانم «فاطمه‌آباد» از زندگی با همسر شهید خود سردار «علی بینا» به رشتة تحریر درآمده است. این شهید والامقام در عملیات کربلای پنج در سال 1365 به شهادت رسیدند.