نویسنده در کتاب حاضر اندیشه ها و آرای فلسفی “کارل یاسپرس” (1883 – 1969) را نقد و بررسی نموده نیز وی و اندیشه هایش را با برخی از متفکران به ویژه هایدگر مقایسه کرده است. کارل یاسپرس از متفکران مکتب اگزیستانسیالیزم است که با وجود مشترکاتی که با دیگر متفکران این مکتب دارد، از آرا و نظریات خاصی برخوردار است. مسئله انسان و سرنوشت او، محور تفکر و اندیشه او قرار دارد. در فلسفه وی بحث بر سر وجود انسان و شدن وی است. یاسپرس بر رابطه انسان با خدا تاکید دارد وی گاه به جای کلمه خدا، اصطلاح متعالی یا تعالی را به کار می برد مراد وی از این نکته تنها این معنا نیست که اشاره به مبدایی بکند که فوق جهان است، بلکه می خواهد این نکته را نیز یادآور شود که انسان با فراتر رفتن از حدود وجودی خود است که می تواند حضور خدا را درک کند. اگر در انسان جهشی صورت نگیرد و وجود وی دگرگون نشود، به سوی متعالی گام برنخواهد داشت.