این کتاب، شامل 14 قصّة کوتاه است که «هرمان هسه» آن ها را در فاصلة سال های 1900 تا 1933 نوشته است؛ قصّه هایی تخیلی دربارة آدم های عجیب و غریب که به رویا می مانند، زیر بار سیطرة پول نمی روند و مادّی گرایی جامعة اروپایی را محکوم می کنند. این داستان ها هم سفرنامة معنوی و شخصی هسه هستند و هم شرح ستیزهایی که در زمان حیات او اروپا را به هم ریخت. او در این داستان ها از قواعد داستان نویسی کلاسیک فاصله گرفته و با خلق داستان های علمی ـ تخیلی و گاه وحشتناک و غریب که تم شرقی دارند، به رئالیسم رمانتیک و رویا پرداخته و سبک تازه ای در داستان نویسی به وجود آورده است.