یکی از مباحث مهم در دنیای امروز استفاده ی صحیح از انرژی است، از جمله استفاده ی بهینه از انرژی در معماری ساختمان ها اهمیت زیادی دارد و اگر انرژی این قدر اهمیت دارد، چرا از نور روز بهتر استفاده نکنیم و یا شرایطی فراهم نکنیم که آفتاب به صورت غیرارادی موجب گرم شدن خانه شود و باد، بی اخیتار ایجاد خنکی نماید. در کتاب حاضر تمرکز نویسنده بر روی ارتباط بین فرم معماری و کاربرد انرژی است و مباحث مهم انرژی که منتج به فرم معماری خاصی نمی شود، مورد توجه وی نبوده است. برای نمونه، نور روز که به بیانی جوهره ی معماری است، به صورت یک استراتژی برای کاهش نور مصنوعی مورد بحث قرار گرفته است. چون نور روز چنان ارتباط تنگاتنگی با معماری دارد، این باریک بینی موجب می شود تا طراح نسبت به نتایج خوب و بد انرژی آگاه باشد. تاکید نگارنده بر روی روش غیرفعال گرمایش، سرمایش و استفاده از نور روز به آن دلیل است که این ها بیش تر از سیستم های فعال با فرم ساختمان گره خورده اند و مهم ترین کاربرد انرژی در ساختمان هستند. مباحث اصلی کتاب عبارت اند از: “تکنیک های تحلیل” که به طراح کمک می کند تا با شناخت خورشید، باد و منابع نوری یک محل خاص یا اقلیم، پس زمینه ی مساله را ترسیم کند؛ “استراتژی های طراحی” که طی آن مفید ترین مفاهیم طراحی پایه فرمول بندی شده است. استراتژی های طراحی به سه بخش گروه های ساختمانی، ساختمان ها و بخش های ساختمان تقسیم شده است؛ و “استراتژی هایی برای تکمیل سیستم های غیرفعال “که نشان می دهد چگونه استراتژی های سیستم های غیرفعال با موضوعات دیگر مانند سیستم های الکتریکی و مکانیکی در ساختمان ادغام می شود.