چه قدر عالی بود اگر یک صحنه قادر به ترسیم خویش بود! یا اگر به روشی جادویی امکان نمایش دقیق واقعیت بدون نیاز به مهارت های طراحی و کار سخت میسر بود! در اوایل قرن نوزدهم برای طبیعت گرایی و دقت در هنرهای بصری ارزش بالایی در نظر گرفته شد. شکل گیری تصویر به صورت ابتدایی توسط اتاقک های تاریک بدیع، امری شناخته شده بود و برای قرن ها به منزله ی ابزاری کمکی مورد استفاده ی نقاشان بود، ولی هیچ گونه ماده ی حساس به نوری برای ثبت تصویر وجود نداشت. در سال 1830 ترکیبی از نیاز نقاشی و رشد فزاینده ی اکتشافات علمی اولین استفاده ی موفق از مواد شیمیایی حساس به نور در دوربین را شکل داد، و این زمان شروع داستان عکاسی بود. “داستان عکاسی”، راهنمایی ابتدایی درباره ی تاریخ عکاسی است که برای دانشجویان عکاسی و هنر نگاشته شده است. بخش نخست کتاب به پیشرفت ها و بخش دوم به موضوعات، سبک ها و روش های انتخاب شده توسط عکاسان اختصاص داده شده است.