برخی افراد به واسطه‌ی ایجاد شکافی میان هویت اجتماعی بالفعل و بالقوه‌شان قادر به پیروی از هنجارهای متداول جامعه نیستند، و در نتیجه، نزد افراد معمولی مورد پذیرش واقع نمی‌شوند. این افراد که به واسطه‌ی وجود تفاوتی، اصطلاحا “داغ ننگ” بر پیشانی‌شان می‌خورد، گروه وسیعی را تشکیل می‌دهند؛ فرد بی‌سوادی که سعی در کاهش تنش‌های ناشی از این عیب دارد، فرد مصروعی که هنگام حمله‌های شدید و آنی خود را در خیابان می‌یابد، فردی که مشکل مادرزادی جسمی دارد، مثلا به جای بینی، یک حفره‌ی بزرگ وسط صورت دارد و… تمامی این افراد از جریان عادی زندگی خارج شده و مجبور به دست و پنجه نرم کردن با عصبیت‌ها و مشکلات خویش می‌شوند. گافمن که از برجسته‌ترین جامعه‌شناسان قرن بیستم آمریکا است، در این کتاب با استفاده از بررسی‌های مفصل توصیفی و تجربی، موقعیت اجتماعی این افراد را بررسی می‌کند. وی مطالب کتاب را در پنج بخش: “داغ ننگ و هویت اجتماعی”، “کنترل اطلاعات و هویت شخصی”، “اتحاد گروهی و هویت خویشتن”، “خود و دیگری” و “انحرافات و منحرفان” تنظیم کرده است.