به واسطه صنعتی شدن جوامع و تغییر شکل آن از حالت سنتی به نیمه مدرن و مدرن، میزان بهره برداری از محیط زیست به گونه ای روزافزون در حال گسترش است. بشر امروز بیش ازحد مجاز به تخریب و از بین بردن منابع طبیعی که به وجود آمدنشان قرن ها زمان می برد پرداخته است. با شکل گیری نظام حقوق مالکیت فکری همواره پرسش هایی در خصوص نسبت این حوزه با حمایت از محیط زیست در ذهن حقوقدانان اکولوژیست وجود داشت. لذا کتاب حاضر سعی دارد به بررسی رابطه میان حقوق بین الملل محیط زیست و حقوق مالکیت فکری در پرتو اسناد و رویه های بین المللی بپردازد.