در هر رقص مسالة اشتراک عاطفی انسان ها مطرح است. حتی زمانی که رقص به صورت نمایش صحنه ای است، تماشاگر تنها از طریق دیدن، حرکات رقصندگان را درک نمی کند. گویی رقص حس ششمی را در وجود او برمی انگیزد. زیرا حرکات ناخودآگاه و کشش و فشردگی عضلات، خبر از این اشتراک عاطفی می دهند. دوریس همفری حرکات را به چهار دسته تقسیم می کند: حرکات اجتماعی، حرفه ای، عبادی، و عاطفی. نگارنده در این کتاب مطالبی را در خصوص رقص، آیین تئاتر؛ رقص در تمدن های مهم جهان چون روم باستان؛ رقص ایران در گذرگاه تاریخ، و مسیری در رقص معاصر و نظریة رقص نوین بیان می کند.