گزیده‎ای از اشعار و سروده‎های شاعران ایرانی در باره مقام و منزلت و جایگاه والای امام رضا(ع) است که در دو بخش شامل اشعار بلند و اشعار کوتاه تنظیم شده است. ترتیب زمانی خاصی برای شعرها ثبت نشده اما گردآورنده که قطعاتی از اشعارخود را نیز آورده، مدعی است در میان دیوان‎های شعرقدیم و نو تتبع کرده و اشعار مدحیه رضوی را از زمان حکیم سنایی تا دوران معاصر، شناسایی کرده و برخی از آنها را در این نوشته گرد آورده است. درعین حال این اشعار که تنوع قالبی دارد بیشتر شامل اشعار شاعران هم‎روزگار ماست و در میان بزرگان این دوران، قطعاتی از محمدتقی بهار،اخوان ثالث، بدیع الزمان فروزانفر، ذکاء الملک فروغی، فریدون توللی و رهی معیری به چشم می خورد. از شاعران قدیم‎ترمدایحی از شیخ بهایی و محتشم کاشانی آمده است. در بخش دوم زیر عنوان «اشعار کوتاه رضوی»، رباعیات، دوبیت‎ها وتک‎بیت‎هایی در مدح امام رضا (ع) نقل شده است.سراینده رباعیات و دوبیت‎ها مشخص شده اما «تک‎بیت‎های رضوی» بدون مشخص کردن انتساب آنها به سراینده‎ای خاص، ثبت شده است.