کتاب حاضر، درباره ابوالحسن صبا نگاشته شده است. ابوالحسن صبا آمیزه ای بود از اقبال خوش در داشتن خانواده ای فرهنگی و پدری دلسوز، استعداد ذاتی و نبوغ هنری، آموزه های سنتی و متجددانه موسیقی، شعر و ادبیات، هنرهای تجسمی، صنایع دستی، تجربیات اجتماعی دوران گذار از قاجاریه به پهلوی و انبوه آمال و آرزوها که وقایع عمر نه چندان بلندش شوربختانه مانع از کامیابی آرمانی او شد، اگرچه صبا بیش از قدر وسع کوشید. میدان علم و عملش در موسیقی هم وسیع و گسترده بود، هم ژرف و عمیق. او در اندیشه احیا و نوآوری نیز بود. منتقدین صبا دچار یک درد مشترک بودند و هستند و آن عدم شناخت دقیق صبا و سطحی نگری درباره او و کارهای اوست.