کتاب حاضر به بررسی و توصیف ویژگی های دستوری و صرفی، نیز پیوندهای ساختی دسته واژه ها و روابط ساختی جمله در زبان فارسی اختصاص دارد. نگارنده در کتاب، توصیف های دستوری را بر پایه ی “نظریه ی اصل ها و عامل های ساختی و کمینه گیری” عرضه کرده است. نظریه ی یاد شده به ویژه از سال 1993، با فرض اصل ها با ویژگی های دستوری همگانی زبان انسان و نیز عامل ها یا پیوندها و آرایش های ساختی واژه ها در گروه ها و هم چنین پیوند گروه ها در جمله شکل گرفته و گسترش یافته است. این نظریه را نوام چامسکی مطرح ساخته است. بر اساس این نظریه، واژگان با داشتن همه ی ویژگی های صوتی، معنایی و دستوری مربوط به هریک از واژه ها، هم چنین پیوندهای ساختی واژه ها و آرایش گروهی آن ها و نیز جا به جایی دستوری لازم گروه ها و واژه ها، به همراه نمای صوتی و نیز نمای منطقی یا معنایی، بخش های اصلی ساخت جمله را پدید می آورد. مباحث سازنده فصل این کتاب بدین قرار است: “واژگان، مفاهیم و ارتباط زبانی”، “واحدهای دستوری”، “واژگان و ساختواره ی فارسی”، “ویژگی های ساختواژ ی اسم”، “ویژگی های ساختواژی فعل”، “پایه ی فعل”، “فعل مرکب”، “فعل رابط و فعل وجهی”، “ویژگی های ساختواژی صفت و قید”، “حرف اضافه”، “پیوندهای ساختی گروه”، “ویژگی های ساختی گروه ها”، “گروه اسمی، گروه فعلی، گروه قیدی و گروه حرف اضافه ای”، “ضمیر”، “حرفه نشانه ی را” و “ساخت جمله ی اصلی یا ساده، و جمله های مرکب همپایه ای و ناهمپایه ای”.