به زعم نویسنده: «دموکراسی مفهومی است بسیار مورد مناقشه، ولی در اصل مراد از دموکراسی این است که پیامدهای اجتماعی به شکلی نظام‌مند پاسخگو یا مطابق رجحان‌های قاطع تمام طرف‌های درگیر باشند». رای دادن مهم‌ترین سازوکار مشروعیت بخشیدن به هر نظام سیاسی مدرن است. نویسنده در این کتاب اظهار می‌دارد که رای دادن، شرط لازم برای دموکراسی است، ولی شرط کافی نیست. از نظر او دموکراتیک بودن دستاوردهای سیاسی مشروط به این است که آرای مردم بازتاب داوری‌های حساب‌شده و سنجیدة آنها و توجه به خواسته‌های همگان و خیر کشور باشد، نه واکنش‌هایی سرسری و غیرارادی. نویسنده با طرح مفهوم «مشورت دموکراتیک درونی» که اساس آن استدلال، گفت‌وگو و احترام به رجحان‌ها و دیدگاه‌های همگان است، راه دست‌یابی به این رفتار سنجیده و مسئولانه را بازمی‌نماید. او «مشورت دموکراتیک درونی» را هم به فرمانروایان توصیه می‌کند و هم به شهروندان.