داستان «دمیان» از زبان «امیل سینکلر» روایت می شود. سینکلر که به نظر می رسد خود «هرمان هسه» (نویسنده) است، انسانی است که از خامی به پختگی می رسد. او اول تحت تأثیر «دمیان» و راهنمایی او با خویشتن خویش آشنا می شود و شروع به تغییر می کند و بعد هویت واقعی خود را یافته و از این مرحله خودش راهنمای خود در این مسیر می شود. سینکلر در می یابد که خوبی و بدی، زشتی و زیبایی و مهربانی و خشم در کنار یکدیگر قرار داشته و آن ها را به مثابه دو روی سکه زندگی می پندارد و پی می برد که انسان متعالی با گذار از این قطب های مثبت و منفی به نهایت انسان شدن می رسد.