کتاب حاضر قصد دارد اين پيام را برساند که طبيعت انسان دست ياري‌گر غول‌آسايي در اين کارستان است. البته از زيست‌شناسي معمولا براي توجيه جامعه‌اي مبتني بر خودخواهي کمک مي‌گيرند، ولي بايد بدانيم که چسب همبستگي اجتماعات را نيز زيست‌شناسي فراهم آورده است. اين چسب در ميان ما و بسياري از حيوانات يکسان است. همراهي با ديگران، هماهنگ کردن فعاليت‌ها و رسيدگي به نيازمندان در انحصار بشر نيست. همدلي انساني از پشتوانه‌ تاريخي تکامل درازي برخوردار است.