این کتاب شامل داستان های کوتاهی از «کریم میرزاده اهری» با عنوان های «سی و هفت هشت سالگی»، «صدایی»،
«ساختمانی که می لرزید»، و… است. در بخش کوتاهی از داستان «دیالوگ» می خوانید: «زنگ نزدم، زنگ نمی زدم منتظر بودم که خودش زنگ بزند. اگر خودش زنگ می زد ممکن بود حداقل کمی متقاعد شوم که شاید هنوز خواستی درونی یک خواست غیرقابل انکار در خود احساس می کند یا لااقل اجباری اخلاقی. گرچه گاهی حسی مبهم در من شکل می گرفت که خودم زنگ بزنم ولی…».